წახვედი...სამუდამოდ მიმატოვე...დაივიწყე ის ტკბილი მოგონებები, რომელიც გვაკავშირებდა...დაივიწყე ჩვენი ძლიერი სიყვარული...დამივიწყე მეც... მე რა უნდა ვქნა? შენს გარეშე როგორ გავძლო? როგორ დავივიწყო ეს ძლიერი გრძნობა? როგორ ვთქვა რომ ვერ გიტან...როგორ ვთქვა მითხარი...როგორ ვთქვა რომ ვერ გიტან...ეს ხომ სიმართლ;ე არ არის...ასე რატომ მტანჯავ...რატომ მტანჯავ? რატომ? ვერ გიტან...გული სამუდამოდ მომიკალი...მე შენ მიყვარხარ და ამას სულ გავიმეორებ...შენ კი ასე მიმატოვე...წახვედი და მარტო დამტოვე...სიყვარულის ამარა დამტოვე...მე ამ გრძნობას ვერ გავუმკლავდები...ვერა...მე სულ შენთან მინდა...შენს გარეშე ჩემს ცხოვრებას რა აზრი ექნება? მითხარი თვალებში შემომხედე და მითხარი რომ გძულვარ...მაშინ სამუდამოდ თავს დაგანებებ...მაგრამ არა შენ არ შეგიზლია ამის თქმა...რატომ? ლაჩარი ხარ...არ შეგიძლია მითხრა რომ გიყვარვარ....არ შეგიძლია მითხრა რომ გძულხარ...ვერ გიტან...შენ ჩემში სევდა გააღვიძე ახლა შენც წახვალ და მარტო დამტოვებ...წახვალ...მე კი სამუდამოდ დაგკარგავ...ამას ვერ გავუძლებ...ვერ გავუძლებ ამ ყველაფერს ვერა...
ნუთუ არ გესმის რომ მიყვარხარ? ნუთუ არ შეგიძლია ჩემთან დარჩე და არ წახვიდე? მაგარმ შენ ხომ ჩემთან ყოფნა აღარ გინდა...შენ ხომ უჩემობა გინდა...შენ ხომ გინდა რომ ჩემი სიყვარულის გარეშე იცხოვრო? შენ ჩემთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი ადამიანი იყავი და სამუდამოდ იქნები...შენთან მინდა...ნუთუ არ გესმის რომ შენ ჩემში ცოცხლობ...შენ თუ წახვალ, მე მოვკვდები...შენ ჩემს გულს წაიყებ...გულს სამუდამოდ ამომაცლი... მე ვერ შეგაჩერებ...არ შემიძლია რომ შეგაჩერო...არ შემიძლია გითხრა რომ მიყვარხარ...ამ სიტყვებს ვეღარ გავიმეორებ... ვეღარ ვიქნები ისეთი ბედნიერი როგორიც ვიყავი...ვეღარ გეტყვი რას ვგრძნობ...ვეღარ გეტყვი რომ სულ მეყვარები...ვეღარ გეტყვი როგორ მეშინოდა შენი შეყვარების...ახლა პირიქითაა...მეშინია შენი დაკარგვის...ვგრძნობ თუ როგორ მეცლები ხელიდან...როგორ მიდიხარ ჩემგან შორს...ვგრძნობ რომ სამუდამოდ შენთან მინდა ყოფნა...ასე ვერ გავაგრძელებ...შენს გარეშე ცხოვრებას ვერ გავაგრძელებ...ვეღარ ვიქნები შენთან ერთად...მხოლოდ ჩემს თავს გავუმეორებ რომ შენ ისევ ჩემთან ხარ და ისევ შემიძლია შენთვის იმის თქმა რომ მიყვარხარ...
