-მგონი მარტო დატოვება ცუდი აზრია ,
ერთმანეთი არ შემოაკვდეთ
(თქვა ზეინმა )
-არა მგონი უკეთესია , ენი გაიგებს ვისთან აქვს საქმე
-ერთმანეთს გადაჭამენ .
-იჩხუბებენ და მერე შეეწყობიან ერთნაირი ხასიათი აქვს ორივეს.
-ხოოო...
და ამ დროს ჭურჭლის მსხვრევის ხმა გაიგეს.
-შევალ (თქვა ზეინმა )
-არა , სულ ასე ხომ ვერ გავაშველებთ ! შეეგუონ ერთმანეთს!
*ამ დროს სამზარეულოში *
-დაიცადე შენ თეფში მესროლე ?
-ხო !
(ეხლა მეგონა ჩხუბს დაიწყებდა , როგორ მესროლეო)
მაგრამ ამ დროს თქვა
-ჰაჰა ლამერო ამაცილე !
-აა გინდოდა რომ მოემრტყა ?
-ზედმეტები მოგდის !
-მე ? თუ შენ ?
-არ მჯერა კიდევ 1 კვირა უნდა გავატარო შენთან ერთად !
-დაიჯერე !
-იცოდე ნუ მეაზვები ! თორემ მაგრად გაგამწარებ !
მე ირონიული სახით შევხედე :
-წინ კიდევ მთელი დღეა , ვნახოთ ვინ ვის გაამწარებს !
-არ ინანო ენ !
-ნუ გეშინია არ ვინანებ !
-ესეთი სწერვა როგორ ხარ ?
-სწერვა მხოლოდ იმათთან ვარ ვინც ნერვებს მიშლის !
-ნეტავ სახლში არს შვრები ხოლმე ?
იქაც თეფშებს ისვრი ? მამაშენი არ გეჩხუბება მაინც ?
თვალები ამიწყლიანდა . . . მამა ჩემთვის მძიმე თემა იყო .
-არა , არ მეჩხუბება . . .
ვთქვი მე და სამზარეულოდან გამოვედი . ცრემლები ძლივს შევიკავე . უბარლოდ ცუდ ხასიათზე ვიყავი .
*საქმე იმაში იყო , რომ მამა ძალიან ადრე მომიკვდა , მაშინ 6 წლის ვიყავი , მანქანაში ვიჯექით მე და მამა რომ
უცებ რაღაც დიდი ავტომობილი შეგვასკდა , ყევალფერი ცეცხლში იწვოდა , უცებ ამშველები მოვიდნენ , ის იყო მამას კარები უდნა გაეღოთ
და გამოეყვანათ რომ მან მათ ჩემზე ანიშნა , მე რომ გამომიყვანეს მანქანა აფეთდა , მამაჩემის გამოყვანა ვეღარ მოასწრეს . ამის შემდგე ვინმე მამას თუ ახსენებდა სულ ცუდ ხასიათზე ვდგებოდიდა ტირლი მინდოდა .*
რო გამოვედი ზეინამ ხელი გადამხვია
-აბა როგორ ჩაიარა ლაპარაკმა მოაგვარეთ ყველაფერი ?
-ხელი გაწი რა !
ვუთხარი მე ცივად და ტახტზე წამოვწექი ,
მალე ნიალიც გამოვიდა შემწვარი ქათამით ხელში .
-შეირიგდით ? (იკითხა ლუიმ )
-არა თეფში მესროლა .
-ჰაჰა გასაკვირი არა )) (თქვა ჰარიმ )
-ხო მაგრამ ესეთ ცუდ ხასიათზე რატოა ? (იკითხა ლიამმა )
-ხო , რავიცი ესეთ ცუდ ხასიათზე ცხოვრებაში ერთხელ მყავს ნანახი , როცა მამაისის სურათი ნახა (თქვე ელეანორმა)
-მამაისის ? (გაუკვირდა ნიალს )
-ნიალ რამე უთხარი მამამისზე ?(იკითხა ელანორმა)
-უბრალოდ ვუთხარი მამაშენი არ გეჩხუბება ასეთი სწერვა რომ ხართქო.
-აუუ ნიალ !
-რა იყო ?
-ენ-ის მამა მაშინ მოუკვდა როცა 6 წლის იყო.
-რაააააა ? როგორ ? (გაუკვირდა ჰარის )
-ავარიაში მოხვდნენ .
ყველამ ნიალს შეხედა გაბრაზებული თვალებით .
-ეგრე რატომ მიყურებთ არ ვიცოდი !
მერე ჰარი და ელეანორი შემოვიდნენ ჩემთან :
-ენ იცი ნიალმა არ იცოდა და..
-ვიცი ელე , არაფერია
-კაი მაშინ.
-არ გამოხვალ ?
-არა დავრჩები.
ელე გავიდა სატუმრო ოთახში და ბიჭებს უთხრა , ასე და ასე მითხრაო.
-უჰ თქვენ ხო არაფრის მაქნისები არ ხართ რა ! (თქვა ლუიმ)
-ეეეეე ! (გაიბუტა ელეანორი )
-კაი არ გეწყინოს : * (უთხრა ლუიმ და ლოყაზე აკოცა)
ლუი რომ შემოვიდა , მე საწოლზე ვიყავი გადაშხლართული .
-გოგონი მორჩი დეპრესიებს და გარეთ გამოდი !
-დეპრსეიაში სულაც არ ვარ ! უბარლოდ დასვენება მომინდა!
-მიდი ადე გამოდი ეხლა : *
-არ მინდა !
-ენ გირჩევ მალე ადგე თორემ წყლიანი ჯამით მოვდივარ !
-მოდი მოდი !
ვუთხარი მე , იმიტომ რომ არ მეგონა , ჯამით წყლის გადასხმას თუ
გაბედავდა , მაგრამ ლუი რა ლუი იქნებოდა რომ არ გადაესხა
და ასეც მოიქცა მთლიანად გამლუპა . ბოლოს ორივე გამოვედით
სასტუმრო ოთახში . რამოდენიმე საათი ვიჯექით და რაღაც ფილმს ვუყურებდით აგენტებზე. უცებ ლიამმა შემოაღო შემოსასვლელის
კარები , გაბრაზებული სახით დაჯდა დივანზე და ამოიოხრა :
-ოჰ ეს მეორე !
თქვა ზეინმა , მე ბრაზიანად შევხედე და ეგრევე გაჩუმდა .
-რა მოხდა ლიამ ?
-რა და დანიელა და მე უდნა წასვსულიყავით კაფეში
რომ დედამისმა დარეკა , შენ ძმას ვერავისთან ვტოვებო და ყევლაფერი ჩაგვეშალა არადა რა მაგარი გეგმები გვქონდა !
-დიაცადე ჩვენ რომ დავიტოვოთ ? (ვიკითხე მე )
-ჩვეენნნ ? (თვალები ჭყიტა ყველამ )
-ხო რა მხოდა ერთ პატარა ბავშვს ვერ მოვუვლით ?
ლიამს ძაან გაუხარდა :
-მართლა ? ეხლავე დავურკეავ დანიელას !
ეს თქვა და ტელეფონის ასაღებად გავარდა .
რამოდენიმე წუთში ხელში პატარა , 10 თვის ჯღავანა ბავშვი
გვეჭირა .დანიელა და ლიამი კი კაფეში იჯდნენ .
-ააააააააააა თავი მტკივა ! (თქვა ჰარიმ )
-რამდენს ჯღავის როგორ გავაჩუმოთ ? (თქვა ლუიმ )
-აუუ ენ რა გინდოდა რა ! (წაიბუტბუტა ელეანორმა )
-კაი რა მოხდა რა ! (
ვთქვი მე
( მაგრამ ეს ბავშვი უკვე მეც ძაან მიშლიდა ნერვებს .)
ბოლოს ზეინი ადგა და კარები გაიჯახუნა :
-სად მიდიხარ ?
-კოკაკოლაზე .
ზეინი რომ გავიდა მე ლუის გავხედე :
-აღარ მოვა ხო ? : დ
-არა : დ
მერე ელეანორმა ლუის რაღაც ჩასჩურჩულა ყურში ,
მერე კი მე მით ხრა :
-ენ მე და ლუი წავალთ რა !
-რაააა ?
-გთხოვ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-კაი !
მერე უცებ ჰარი წამოდგა და შემოსასვლელისკენ გავიდა ,
მე გავეკდიე ,ბავშვი ნიალთან დარჩა .
-ჰარრიიი !
-ენ ვერ ვუძლებ თავი მტკივა . მთელი ეს საათები ხელში მე მეკავა !
-კაი რა, რა მოხდა .
უცებ ბავშვმა ერთი კარგად დაიღრიალა.
-ჰარი გთხოვ!
-ენ შენს გამო ვიყავი ამდენი ხანი და შენს გამო მეჭირა მთელი
საათიხ ხელში თორე ხომ გადავაგდებდი აქედან ,
ბავშვებზე ავფრე , მაგარმ ეს რაღაც სხვა არსებაა .
-ჰარი მაგრამ. .
-არა ენ ეს შენი იდეა იყო , ბავშვის დატოვება და შენ მიხედე კაი ?
-კაი.
ჰარი ჩამეხუტა და გავიდა . მე სასტუმრო ოთახში შევედი :
-შეგძილია შენც წახვიდე ! (ვუთხარი ნიალს )
-მე არ წავალ. . .
-მადლობ .
გამიკვრიდა ნიალის პასუხი , მაგრამ მერე დაამატა :
-ბავშვი მეცოდება შენს ხელში მარტო !
-ჰაჰა გავიცინიოთ ?
ვთქვი მე და ცრემლები წამსკდა , ავდექი თახში უდნა
შევსულიყავი რომ ნიალს არ დაენხა ჩემი ტირილი :
-ჰეი შენ რა? ტირი?
-არა .
ნაილი დამეწია და სანამ ოთახში შევიდოდი
ხელი მომკიდა და შემომაბრუნა :
-არ ტირიხარ არა ?
-არა . . .
-მაინც რა ჯიუტი ხარ ! : დ
მე გამეცინა , მაგრამ ცრემლები მაინც მომდიოდა.
-... ყველას .. ყველას ...ყველას ცივი ვგონივარ ...
-რა ხარ არ თუ ?
მე გამეცინა .
-ნიალ რა დამპალი ხარ , ამ დროს ყველა ამშვიდებს ხოლმე ,
არა მართალი არ ხარ და ა.შ შენ კიდე , შენ ბუნების
შეცდომა ხარ ნამდვილი !
-:დ "ბუნების შეცდომა " ეგ რაღამ მოგაფიქრებინა ? : დ
-რავი .
უცებ ისევ ატრიდა ბავშვი .
-აუუ თავი მტკივა ! რა მინდოდა მართლა ნეტა ?
ეს ვთქვი , საწოლზე დავხტი და ხელები თავზე დავიდე ,
ნიალი გავიდა ბავშვთან , რამოდენიმე წუთში ბავშვის ტირილი შეწყდა .
მე გაკვირვებული შევედი სასტუმრო ოთახში , ნიალმა გამიღიმა :
-როგორ გააჩუმე ?
-ვუმღერე და დაეძინა . სიმღერა გაიგონე ?
-არა ბავშვი რომ აღარ ტიროდა , ვიფიქრე
მეთქი ფანჯრიდან ხო აღარ გადააგდოთქო.
-მაინც რა იაზვა ხარ !
მე გავუღიმე :
-რა ვქნა ეგეთი ვარ : )
-ვიცი რომ არ ხარ !
-საიდან იცი ? მიცნობ მაინც ?
-როცა დაგინახე მაშინვე მივხვდი რომ ეგეთი არ იყავი .
