დილის 6 საათზე მაღვიძარამ დარეკასკოლაში ადრე მისვლა არ მინდოდა , მაგრამ ვერც სახლში ვჩერდებოდი
ქურთუკი შემოვიცვი - არაკომორტულად ვიგრძენი თავი,
თითქოს ბიოლოგიური საფრთხეებისგან დამცავი
სქელი სკაფანდრი ჩამეცვას- და წვიმაში გავაბიჯე .
ჩემი ჩექმების ტყაპუნი ნერვებს მიშლიდა
მიუხედავად იმისა რომ სკოლა ორი ფეხის ნაბიჯზე მქონდა
ყოველ ფეხის ნაბიჯზე ვისვენებდი
სკოლას მივუალოვდი ამოვისუნთქე და შიგნით შევაბიჯე
იქაურობა შევათვალიერე ჩემდა გასაკვირად ჩემკენ არც კი გამოუკედავთ
ეს ფაქტი მომეწონა და გაღმებულმა დავადექი კიბეებს
საბედნიეროდ ვიცოდი სად იყო ჩემი კლასი
კალამი დამივარდა და ძირს დავიხარე როცა ავიღე
და წელში გავსწორდი ვიღაც მთელი ძალით დამეტაკა
ჩემსკენ შემოტრიალდა და თვალები მასზე დამრჩა
- უკაცრავად!
- არაუშავს ! - გავუღიმე! და გზა გავაგრძელე
საკლასო ოთახში შევედი მასწავლებელს მივესალმე
მან ჩემი ადგილისკენ მიმითითა
ვიფიქრე გადავჩითქო და გახარებული დავჯექი სკამზე
ჩემს გვერდით სუსტი შავგრემანი მუწუკებიანი ბიჭი იჯდა
და დაინტერესებული შემომყურებდა
წინ გავიხედე ვეცადე მოსწავლეებისთვის არ შემეხედა
შუა გაკვეთილზე კარი ვიღაცამ შემოაღო
არ ვიცი უნდა გამხარებოდა თუ არა მაგრამ ის საყვარელი ბიჭი იყო
დერეფანიდან მასწავლებელს სახე შეეცვალა
- უკაცრავად! მაგრამ ხელს ხომარ გიშლით ?!
- არა!
- ზედმეტი ზრდილობით არც არასდროს გამოირჩეოდი მაგრამ
ზედმეტებში ნუ გადახვალ!
- კარგით , შეიძლება დავჯდე?! თუ კიდევ რამე გაქვთ სათქმელი?!
- კი ადგილი შეიცვალე! მაიკს გაუცვალე ადგილი!
მაიკი ჩემს გვერდით იჯდა
გაბრაზებული აიბარგა და გადაჯდა
მას ხასიათი არც შეცვლილა ისე გადმობარგდა
ჩემს მეზობელ მერხზე ,ნამდვილად ულამაზესი იყო!
ღმერთს გავდა , ჩემგან განსხვავებით
სილამაზით არასდროს გამოვირჩეოდი ,
მისკენ გავაპარე თვალი შემამჩნია გამეცინა,
და თმები გვერძე გადავიწიე
მთელი გაკვეთილი ველოდებოდი რომ ჩემს გაცნობას შეეცდებოდა
მაგრამ ამაოდ ხმაც კი არ ამოუღია
ან რატომ უნდა გავეცნე?!- დავუსვი ჩემს თავს კითხვა
როცა გაკვეთილი დამთავდა რამდენიმე გოგო მოვიდა ჩემთან
- გამარჯობა , მე ჯადა ვარ!
- მე მარტინა!
- მე ანჟელიკა!
- მე კასანდრა!
- მე მაურეენი!
გამეცინა და მათ ავხედე
იტალიური არ ვიცოდი ისე როგორც საჭირო იყო
- Lo sai italiano?! ( იტალიური იცი?! )
- sii perro poco !(კი მაგრამ ცოტა) - ძლივს მოვაბი თავი
- Nulla Piano Piano ! ( არაფერია! ნელა ნელა!) (მაურეენი)
მარტინა და ჯადა წავიდნენ
გავიგონე როგორ უთხრა მარტინამ ჯადას სიცილით
"საცოდავიო"
- Da dove vieni?!! - საიდან ხარ?! ( კასანდრა)
- New Yourk !
- oo bello e! - ო ლამაზია (მაურეენი)
- Sii molto! - კი ძალიან!
- e come ti chiami ?! :D- და რა გქვია?! (ანჟელიკა)
- Effi- ეფფი
საუბარს მოვრჩით და ადგილებზე დაბრუნდნენ - ამოვისუნთქე
საკლასო ოთახში მასწავლებელი შემოვიდა
მალავე ჩემი მეზობელიც შემოვიდა კლასში
მისკენ გავიხედე მანაც შემომხედა მეგონა გამიღიმებდა მაინც
მაგრამ როგორც არაფერი ისევ შებრუნდა წინ
მეც შევბრუნდი მასწავლებლისკენ
{ თუ მას არ აინტერესებ არც შენ გაინტერესებს ის! }
ვუთხარი ჩემს თავს
{ ან იქნებ ... გადადგი ნაბიჯი! ნაბიჯი წინ! }
შევიცვალე აზრი და მას გავხედე
- ciao , mi Chiamo Eff --(გამარჯობა! , მე ეფფი მქვია!)
გაკვირვებულმა შემომხედა და გაეცინა
- lo sai italiano ?! - იტალიური იცი?!
- si perchè No ?!- კი რატომაც არა?!
- e inglese?! - და ინგლისური?!
- Sono ameicana! - ამერიკელი ვარ!
- Oppps
- რა იყოო?!
- მათ თქვეს რომ შენ რუსი ხარ , და იალიური და სხვა ენები არ იცი!
- ვინ?!
მარტინასა და ჯადასკენ მიმითითა მან
- ეტყობა აქ ტყუილები მოდაშია
- იცი ?! მეც ამერიკელი ვარ! კარგია რომ ჩემიანი ვიპოვნე!
მე ადამი მქვია
- ვაუ , ჩემთვისაც სასიამოვნოა!
მე მეტი რა მინდოდა :დდ
- აქ რატომ ხარ?!
- იტალიაში ?!
- ჰო!
- დედა და მამა დაშორდნენ და მე დედასთან ვარჩიე ყოფნა
ის კი იტალიელია ! ანუ მე ნახევრად იტალიელი ვარ მაგრამ აქაურობა არ მიყვარს
- ოჰო, რთული ამბავია!
- და შენ?!
- მე ოჯახს გავურბივარ!
-ანუ?!
- გრძელი ამბავია , ამაზე სკოლის გარეთ ვისაუბროთ !
გამიხარდა ეს იმედი იყო რომ კიდევ ვნახავდი
თანაც სკოლოს გარეთ! :)
როცა გაკვეთილები დამთავდა
მე და ადამი გარეთ ერთად გავედით
ის ჩემს სახლში მიცილებას აპირებდა მაგრამ დედა დავინახე
მას დავემშვიდობე და დედასთან გავიქეცი
მანქანაში ჩავჯექი და ვაკოცე
- რა მოხდა სკოლაში ?!
- არაფერი ! :)
- მართლა?!
- ჰო !
დედასთან ყოველთვის სიტყვა ძუნწი ვიყავი
