ზღვა თავისით ანათებს ლამპებში მოხვეული…  მდინარე ქვას აწყდება… 
ქუჩაზე სითბო ისახება… 
სითბოებაა დღეს….. ყველაფერი ისე ხდება თითქოს, როგორც უნდათ ადამიანებს…. ვიცი ახლა,რომ ამას კითხულობ. მოენატრეტ ცას* ზღვის ტალღებთან ვზივარ და ვხედავ როგორ მიახლოვდება ზეცა… აუ, რა ძაან ვრომანტიკოსოოობ არადა არაფერია სარომანტიკოსო, და ალბათ იმიტომ გამოდის ასე,რომ ოდნავი პროცენტიც არაა აქ რომანტიკოსობის. ჩემი აზრით… სიძულვილი არის ის, როდესაც ადამიანს ხედავ და მხოლოდ და მხოლოდ ის გახსენდება რაც ცუდი გაუკეთებია მას და მით უფრო გზიზღდება.. სიყვარული არის ის, როდესაც უყურებ და გგონია,რომ მალე წავა და აღარ დაბრუნდება არასოდეს… და ამისვე შიშით იშლი ამ აზრს… სითბო არის ის, როდესაც არასდროს არ გტოვებენ. სინანული ისაა, როდესაც გიხარია,რომ ვიღაცას შენი ერთხელ მიქარული ავიწყდება… მონატრება ისაა, როდესაც ზღვის წინ ზიხარ და ვარსკვლავებს უყურებ. მარტოობა ისაა, როდესაც ძალიან ბევრი გაქცევს ყურადღებას შენ კი არავინ გჭირდება… შეიძლება ძალიან ბევრის აზრი არ დაემთხვეს ჩემს აზრს ^_^_^_^
| 
