წამები… წუთები… საათები… დღეები… თვეები… წლები… და ალბათ სულ …. მიყვარხარ.
ერთ დღეს,როდესაც ნამდვილად ავიწყებული გეყოლები , დაგინახავ ფოთლებით გადაპენტილ სკამზე, ალბათ.. შემოგხედავ ნათელ თვალში, ჩავიძირები სასწაულად მათში.. შემდეგ დაინახავ,რომ ვიღაც გოგონა ხის უკან გემალება უგვზო–უკვლოდ… დაინახავ ჩემს ღია თაფლისფერ თვალებს და
დაგინახავ ყვითელი ფოთლებით გადაჭედილ ბაღის სკამზე და გითვალთვალებ .. შევხედავ შენს ნაცრისფერ თვალებს, ჩავიძირები მათში და გავიხსენებ იმ ბედნიერ წამებს .. ალბათ შენც უცებ მოჰკრავ თვალს ვიღაც გოგონას, რომელიც ხის უკან იმალება, თავზე ქუდით და თაფლისფერი,მუქი თვალებით იყურება შენსკენ .. შენც გულის წასვლამდე გეცნობა,ვიციიიიი…
მრავალფეროვნებას ეძებ და ერთფეროვნებად აქცევ ამასაც.
ლაპარაკი არ გინდა და გაიძულებენ ილაპარაკეო.
სიმარტოვე გინდა და არ გაძლევენმარტო დარჩენის დროს.
სითბო გჭირდება და ყველა გეაფერისტება.
როგორც ყოველთვის ოცნებობ და უკვე შენი ნებით ეშვები დაბლა.
გინდა,რომ როდესაც წახვალ აღარ მოიხედო. არც იხედები არამედ უკან ბრუნდები.
ეცემი ძირს და ვერ გამჩნევენ.
თვალები დახუჭე და ძალით გაგაღიმეს.
მაგრად გაუფერულდი.
