ხო შენც მტოვებ… )))
ადამიანები, ყოველთვის გვტკენენ გულს, ოღონდ ნელ–ნელა…
მაგრამ მტკინვეულად. ყველა გვტოვებს სიმარტოვის გარდა..
ერთი ადამიანია, რომელიც ამბობს მე მარტო გავჩნდი, მარტო ვცხოვრობო და თან სწამს…
ვერავინ უგებს მას. ამბობს,რომ მარტო უნდა გაუძლოს ამ ცხოვრების ტკივილს. ყველაფერს მარტო უნდა გაუმკლავდეს და მარტო უნდა მოკვდეს. არავინ სჭირდება დედამიწაზე და არავისთან უნდა… მაგრამ ამავდროულად ამბობს,რომ ყველაფერი მასზე არის დამოკიდებული. დედამიწის განადგურებას აპირებს ალბათ.
სიცივე, სიცივე, სიცივეეეე.. სუსხი და ქარი… უაზრო ამინდი და თან აზრიანი…
გარეთ მაინც ცივი ქარი ქროდა…თან თოვდა… ადამიანის გაყინული ხელები და გაყინული გული… ყოველივე ადამიანის გადაცმული ფორმები თოვლში ისე ჩანდა,როგორც ფორმა…
სასწაულია თან სიურპრიზი.
როდესაც ბავშვობის ოცნებას დავიწყებ .. ერთი ადამიანი, ზის მთვარის გვერძე და უკრავს როიალზე სონატას… თან როიალი წვიმით სველდება, წვიმა დასდის და როიალი თეთრდება.
თან მეშინია და თან მიხარია.
მიხარია,რომ ყველაფერი დასრულდება…
და მეშინია,რომ ყველაფერი დასრულდეს…
არ გეგონოს,რომ დამავიწყდი… გთხოვ …
იცი მე შენი წერილები ისევ შენახული მაქვს. შენი ძველი წერილები. სითბოთი გაჟღენთილი… * * * ისევ შემორჩენიათ შენი კალამის სუნიიიიიიი. ჩვენი საუკეთესო სუნამოს სუნიიი. იცი როგორ მომენატრე? … ფიქრებს ვატან ჩემს წერილებს შენთან… პასუხს რატომ არ ვიღებ ? …
შემოდგომის უკანასკნელს გავაყოლე ჩემი ოცნება. საშინელი გრძნობა დამყვება თან … თითქოს გკარგავ. თითქოს ვკარგავ ჩემს საქსოვ აპარატს და თითქოს ვკარგავ ჩემს პიანინოს. თითქოს … ისე გირჩევთ, გარეთ ოდნავადაც არ უნდა გაიხედოთ გარეეთ, გარეთ მხოლოდ სისასტიკეს დაინახავთ.
(მე შენთან ერთად დედამიწის შემოვლა მინდა.
მე შენთან ერთად სიკვდილი მინდა.
მე შენთან ერთად მთვარეზე ჯდომა და მზის ამოსვლა მინდა
მე მხოლოდ შენი თვალებით ნათქვამი სიტყვები მინდა .)
და ბოლოს … სიკვდილი უფრო ადვილია, ვიდრე სიცოცხლე.
